S.A.IN. SS.2

 

นำเรื่อง l 01 l 02 l 03 l 04 l 05 l 06 l 07 l 08 l

 

09 l 10 l 11 l 12 l 13 l 14 l 15 l …

 

 

 

S.A.IN. SS.1

 

นำเรื่อง l 01 l 02 l 03 l 04 l 05 l 06 l 07 l 08 l

09 l 10 l 11 l 12 l 13 l 14 l 15 l 16 l 17 l 18 l

 

19 l 20 l 21 l 22 l 23 l 24 l 25 l 26 (END) l

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

นำเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

 

                ‘ยานเดินทางเจดับบลิวเอ็กซ์เอ็กซ์ไฟว์ เดินทางจากยูโรปาถึงดาวเคราะห์โลกใช้เวลา 21 วันกับอีก 3ชั่วโมง ระยะทางทั้งสิ้น 35 นาทีแสง พร้อมออกเดินทางในอีก 1 นาที ท่านผู้โดยสารที่ต้องการรับบริการเพิ่มเติมหรือมีข้อสงสัยใด ๆ สามารถสอบถามกับสเปซโฮสเตสของเราได้ตลอดเวลา ขอบคุณครับ”

 

 

 

 

 

เสียงประกาศจบลง พร้อมกับหญิงสาวที่ค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนั่งตรงที่นั่งริมทางเดินในยานอวกาศขนาดเล็ก ก่อนเขาจะหยิบหนังสือเล่มออกมาจากกระเป๋า และเปิดอ่านส่วนที่เขาอ่านค้างเอาไว้

 

 

รับรู้ถึงแรงกระตุกเล็กน้อย ระหว่างการการปล่อยตัวของยานอวกาศ เงยหน้าขึ้นมองเพื่อเช็คความเรียบร้อย ก่อนจะใช้เวลาที่เหลือหมดไปกับสิ่งที่อยู่ในมือ

 

 

 

                “หนังสือกระดาษ อย่างนั้นหรอคะ”   คำถามนี้ ทำให้เขาต้องเงยหน้าขึ้นมาจากตัวหนังสืออีกครั้ง หลังจากที่เขาจมความสนใจของตัวเองไปกับมันเป็นชั่วโมง ๆ เขาหันมองเจ้าของเสียงที่ถามคำถาม หญิงสาวคนที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างเขาด้านใน

 

                “ค่ะ”   เขาตอบรับพร้อมรอยยิ้ม ปิดหนังสือลง ก่อนจะพลิกให้หญิงสาวหน้าหวานเห็นมันชัด ๆ ท่าทางเธอคงเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหวจนต้องถามออกมา    “คุณคงไม่เคยเห็น”

             

                “ไม่เคยค่ะ ครั้งนี้เป็นครั้งแรก มันพกพาไปไหนมาไหนไม่ลำบากหรอคะ”

 

                “ก็ลำบากอยู่เหมือนกัน แต่ฉันคิดว่าหนังสือกระดาษ เวลาอ่านแล้วได้อารมณ์มากกว่าหนังสือฮอโลกราฟิก แม้มันจะไม่มีภาพและเสียงก็ตาม”

 

                “แล้วหนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือเกี่ยวกับอะไร”

 

                “มันเป็นนิยายวิทยาศาสตร์ค่ะ แต่ว่า…มันออกจะเชยไปหน่อย เห็นว่าตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อพันกว่าปีมาแล้ว”   เขาระบายยิ้มออกมา พร้อมมองปกหนังสือ   “มันเกี่ยวกับการปฏิวัติของพวกหุ่นยนต์”

 

 

 

พอจบคำพูดของหญิงสาวเจ้าของหนังสือ หญิงสาวผมยาวอีกคนถึงกับทำหน้านิ่ว เธอไม่ค่อยชอบคำว่าปฏิวัติ ยิ่งเป็นเรื่องการปฏิวัติของพวกหุ่นยนต์ เธอยิ่งไม่ชอบใจ

 

 

 

                “นักเขียนคงจะบอกให้เรารู้ว่า ถ้าเกิดการกดขี่จนถึงขีดสุด ไม่ว่าคนหรือหุ่นยนต์ก็ไม่สามารถทนรับได้”  เขาเปรยออกมา   “ความเท่าเทียมเป็นสิ่งที่ทุกคนแสวงหา”

 

                “แต่การปฏิวัติก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด”   เธอพูดออกมา พร้อมกับกำมือแน่น

 

                “การปฏิวัติก็เป็นการแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจที่เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม และแสดงให้เห็นว่า ความร้ายกาจที่เกิดขึ้นในระบบ มันรุนแรงจนทนรับไม่ได้”   เขาหันมองหญิงสาว ที่มีความคิดเห็นไม่ตรงกับเขาสักเท่าไหร่

 

                “เหมือนอย่างการปฏิวัติของแอนดรอยด์เมื่อ 20 ปีก่อน จนเกิดเป็น สงครามระหว่างมนุษย์กับแอนดรอยด์ อย่างนั้นหรอ”    เธอถามเสียงไม่พอใจ    “การแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงไม่ใช่ทางออก เอาการฆ่าฟันมาแลกกับการขดขี่ ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง มันเป็นเพียงแค่การระบายอารมณ์ แต่ไม่ใช่การแก้ปัญหา เป็นการแสดงตัวว่าเหนือกว่า และบางทีท้ายที่สุด ถ้าแอนดรอยด์เป็นฝ่ายชนะในตอนนั้น มนุษย์คงไม่มีชีวิตยืนยาวมาถึงตอนนี้”

 

 

 

เจ้าของหนังสือกระดาษเงียบไป ก่อนจะมีสีหน้าครุ่นคิดในคำพูดของหญิงสาวที่ระบายอารมณ์ออกมา หญิงสาวอีกคนก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน ที่เธอเผลอพูดอะไรซะยืดยาว และดูท่าจะเป็นการเริ่มต้นปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย

 

 

 

                “ฉันทำให้คุณโกรธรึเปล่า”   เธอถามคนที่ยังถือหนังสือกระดาษอยู่ในมือ

 

                “ไม่หรอก มันอาจจะจริงอย่างที่คุณพูด”   เขายิ้มออกมาบาง ๆ    “การปฏิวัติด้วยความรุนแรงเป็นทางออกที่ไม่ถูกต้อง และไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด แต่ว่าในช่วงขณะนั้น ทางเลือกอื่นอาจจะไม่มี”

 

 

 

การพูดคุยเรื่องการปฏิวัติของแอนดรอยด์จบลงไปโดยปริยาย หญิงสาวที่นั่งด้านในคิดว่าเธอควรจะเปลี่ยนเรื่อง แต่เหนืออื่นใด เธอควรจะแนะนำตัวกับคนข้าง ๆ เธอเสียก่อน เพราะอย่างน้อย เธอกับเขาแลกเปลี่ยนความคิดกันขนาดนี้ แต่จะไม่ทำความรู้จักกันเลย คงไม่ดีแน่

 

 

 

 

                “ขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้แนะนำตัวก่อนหน้า เรนะ มัตสึอิ ชาวโลกสีคราม จากอาณาเขตตะวันออก”   เรนะยื่นมือไปเพื่อจับทักทายกับหญิงสาวอีกคน

 

                “จูรินะค่ะ ชาวยูโรปา แต่เติบโตบนโลกใบเดียวกับคุณ”

 

 

 

ทั้งสองจับมือทักทายกัน แต่เรนะยังมีอีกข้อที่เธอสงสัย

 

 

 

                “แล้วชื่อท้าย…”

 

 

 

ไม่ทันที่เรนะจะได้ถามจนจบประโยค เสียงกัปตันยานก็ดังขึ้นอีกครั้ง

 

 

 

                ‘ผู้โดยสารทุกท่านกรุณานั่งประจำที่ ยานอวกาศเจดับบลิวเอ็กซ์เอ็กซ์ไฟว์ จะทำการวอร์พ ไดร์ฟ ในอีก 15 นาที ผู้โดยสารทุกท่านกรุณารัดเข็มขัดนิรภัยประจำที่นั่ง เพื่อเตรียมพร้อมเข้าสู่สภาวะจำศีล หากมีปัญหาเกิดขึ้นกับที่นั่งของท่าน กรุณาแจ้งแก่สเปซโอสเตสของเรา เพื่อช่วยเหลือท่านให้เข้าสู่สภาวะจำศีล ขอบคุณครับ’

 

 

 

เรนะเงยหน้ามองลำโพงที่อยู่ด้านบนของยาน มันเป็นสัญชาตญาณที่ติดตัวมาเป็นร้อยเป็นพันปี การมองไปตามทิศทางของเสียง เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ ที่ไม่มีใครสามารถไขปริศนาได้เลยว่า ทำไมมนุษย์ต้องมองไปทางที่ต้นกำเนิดเสียง ทั้ง ๆ ที่หูก็ได้ยินชัดเจน

 

 

 

                “คงต้องกล่าวราตรีสวัสดิ์กันแล้ว” 

 

 

 

จูรินะบอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก่อนจะดึงเข็มขัดนิรภัยเหนือไหล่ทั้งสองข้างลงไปล็อกกับเข็มขัดนิรภัยที่เอว เข็มขัดนิรภัยดังกล่าวจะช่วยป้องกันการกระแทกจากการวอร์พ ไดร์ฟ และสร้างสภาวะจำศีลให้ผู้ใช้งาน เขายิ้มให้กับเรนะ ก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

                “ราตรีสวัสดิ์”

 

 

 

เรนะพูดตอบเขาเสียงแผ่วเบา และดึงเข็มขัดนิรภัยออกมาใช้งานเช่นกัน เธอมองไฟในยานอวกาศที่หรี่ลง พลังงานทั้งหมดถูกดึงไปใช้ในการ วอร์พ ไดร์ฟ หลังจากนั้น… เธอหันมองหน้าจูรินะที่เข้าสู่สภาวะจำศีลไปแล้ว เธอยิ้ม ก่อนจะหลับตาลง และภาวนาให้การเดินทางอีกสามอาทิตย์ถัดไประหว่างที่เธอหลับ ราบรื่น และเป็นไปด้วยดี

 

 

 

 

 

………………………

 

 

 

 

TBC.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

=====================================

 

หาเรื่องเข้าตัวแล้วครับ 555

เรื่องนี้เป็นเรีื่องที่ผมแต่งคู่ขนานไปกับนิยายของผม

พูดง่าย ๆ ก็เอานิยายภาคปกติมาปรับบทแหละครับ

 

เนื้อหาอาจจะหนักไปหน่อย

ถือเป็นฟิคแนวทดลองแล้วกันครับ ฮ่า

 

ครั้งแรกด้วยที่อาจหาญ? แต่งเน่มิ้ล (แต่เหมือนยังไม่ปรากฎ)

ฝากเรื่องนี้ด้วยครับ

 

 

ส่วนตอนแรกของเรื่อง… น่าจะเป็นหลังสงกรานต์ครับ

เฮ้ว!!! ยาวนานดีจริง ๆ

ไซไฟดีจริงๆ เบิ้ลอิ เน่มิ้ว สร้างบ้านรอ *-*

จูรินะลึกลับอีกแล้ว 55555

ดูโบราณด้วย ว้าววว *0*

อั่ยย่ะเรื่องใหม่ แนวไซไฟเสียด้วย

/ปูเสื่อ

โว้วๆๆๆๆๆๆๆ ปูเสื่อรออ่านที่ทางช้างเผือกฮะ

 

จู เป็นชาว ยูโรปา ต่างดาวป่าวเนี่ย

เฮียเป็นชาว โลก 

เหลือสองคนจะเป็นอะไรน่า

รอติดตามจร้าา

เรื่องใหม่ *-* น้องจูผู้ลึกลับ

ปักธงรอ   

น่าสนใจมากเบยค่ะ555

 

คงต้องอ้างอิงวิทยาศาสตร์เยอะอยู่เหมือนกันนะค่ะ

รอๆๆๆ เบิ้ลอิ กับมิลเน่ ฮู้ววววววว //ได้ตายกันไปข้างนึงแหละทีนี้ สองคู่นี้ดาเมจแรงส์

ว่าแต่การปฏิวัติหรอ.. คุ้นๆ แมะ? หุหุ

เราจะรอ อู้ว 

โอ้ เรื่องใหม่มาแล้ว เร็วดีจริงๆ =w= แนวไซไฟด้วยแหะ
นอกจากเบิ้ลอิแล้วยังมีน่มิ้ลอีก อร๊ายยยยย >.<
จิบชารอค่ะท่าน

ขอเกาะปีกยานอวกาศไปด้วยยยย ย!!!

จะมีต่อสู้กับเอเลี่ยนมั้ยคะ?

ฮ่าๆ ติดตามค่า 

อะเฮือกกกกกกกกก

มนุษย์ต่างด้าวววว!!

ปูเสื่อ ปลูกบ้านรอค่ะ(ฮา)

ไม่เคยเห็นฟิกไซไฟที่มีข้อมูลค่อนข้างสมจริงในบอร์ดนี้มาก่อนเลยครับ
ภาษาไทยก็เป๊ะดี ภาษาอังกฤษก็ถูก (ปกติคนไทยอ่านเป็นวาร์ปกันหมด ทั้งๆที่ถูกต้องอ่านเป็นวอร์พ)
บทนำก็น่าสนใจดี จะรออ่านตอนต่อนะครับ
 

เรนะมีหันไปมองหน้าน้องก่อนด้วย แหม่ๆ

หลงเสน่ห์เข้าแล้วล่ะสิ

//ละ…หลังสงกรานต์ ( T_T )

ตีลังการอ 55 พวกนี้เป็นมนุษย์ต่างดาวเรอะ -3- โอ้ โลกเมื่อ 2000 ปีข้างหน้าา ~

คราวนี้ไม่ใช่แค่ออกทะเล แต่ออกอวกาศกันเลยทีเดียว แถมยังเป็นมนุษย์ต่างดาวซะด้วย w w w

ไซไฟ!! เย้! ชอบเลยแนวนี้

รอค่ะ.. รอ

ไซไฟดีจริงๆ เบิ้ลอิ เน่มิ้ว สร้างบ้านรอ *-*