(Fic) Princess’s School รักวุ่นๆของโรงเรียนเจ้าหญิง // ตอนที่5 ห้อง482 WMatsui 10/5/2013 20.04 (ไรต์คัมแบค)
Princess’s School รักวุ่นๆของโรงเรียนเจ้าหญิง
1.วันแรกของนักเรียนใหม่
2.รูมเมทคนใหม่
3.ห้อง480 TomuTano (TanoPart)
3.5.ห้อง480 TomuTano (TomuPart)
4.ห้อง481 YuiParu (ParuPart)
4.5.ห้อง481 YuiParu (YuiPart)
5.ห้อง482 WMatsui
Intro
ณ โรงเรียนสตรีแห่งหนึ่งที่สร้างขึ้นในเมืองลึกลับ ซึ่งการที่จะได้เข้าเรียนนั้นจะต้องเป็นผู้ที่ถูกเลือก โดยผู้ที่ถูกเลือกนั้นจะต้องย้ายมาเรียนประจำที่โรงเรียนแห่งนี้ นักเรียนส่วนใหญ่ของที่นี่จะเป็นเด็กน่ารัก เรียบร้อย ดั่ง ‘เจ้าหญิงตัวน้อยๆ’ และแน่นอนว่าโรงเรียนแห่งนี้จะบ่มเพาะเด็กสาวทุกคนให้จบออกมาเป็นหญิงสาวที่สง่างามดุจดัง ‘เจ้าหญิง’ จึงได้ขนานนามว่า ‘โรงเรียนเจ้าหญิง’
.
.
.
.
.
.
“ว้าวววววววววว !! นี่หน่ะหรอ โรงเรียนเจ้าหญิง สวยสุดยอดเลยสมชื่อเจ้าหญิงจริงๆเลย เนอะๆๆทุกคนว่าไหม?”
“สำรวมหน่อยได้มั้ย ไม่รู้ว่าเขาเลือกคนอย่างเธอเข้ามาเรียนได้ยังไงแก่นกะโหลกซะขนาดนี้”
“แล้วทำไมหล่ะ เขายังเลือกคนปากเสียอย่างเธอเข้ามาเรียนได้เลยหนิ่ แบรรรรรรร่”
“เอาหน่าๆอย่าทะเลาะกันเลยนะ”
“ใช่ๆดูอย่างฉันเป็นตัวอย่างสิ สวย น่ารัก เรียบร้อย สมกับเป็นคนที่ถูกเลือก”
“ป้าหน่ะ เงียบไปเลย”
“ว่าไงนะ ไอ้เด็กปากเสีย”
“เฮ้ออออออออออออ”
“ว่าแต่…..เราต้องไปที่ไหนต่อหรอคะ??”
“………………นั่นหน่ะสิ!!!!!!”
————————————————————————————————-
ฮาโหลลลลลลลลล สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนที่หลงเข้ามานะคะ
เรื่องนี้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องวุ่นๆของโรงเรียนเจ้าหญิง จะสุดป่วนอลวนขนาดไหนกันนะ?
ฝีมือไรด์กากๆแต่งรูปได้แค่นี้แหละค้าาาา สุดความสามารถแล้วจริงๆ
ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ
ปูเสื่อรอ
ปล.รูปนัตสึมันแต้วๆชอบกล ม่าเมะหรอ เมะเถอะเราชอบ
ม่าเมะพลีสสสสสสสสสสสสสสสส
เปิดมานึกว่าลาฟลอล่า#กรรม
ปูเสื่อรอครัช >[]<
โรงเรียนเจ้าหญิง???
แต่ดูท่าอิเด็กที่เรียนแต่ล่ะคนนี่มันไม่ใช่เลยนะ
เค้าว่าตั้งชื่อโรงเรียนผิดแล้วล่ะ ฮาาาา
เจ้าหญิงงงง *0* (จริงหรอ -..-)
อิพี่นัตสึนี่คงไม่ใช่นักเรียนในโรงเรียนสินะ // โดนตบ
รออ่านนนนน ~~~
ปูเสื่อรอ
ปล.รูปนัตสึมันแต้วๆชอบกล ม่าเมะหรอ เมะเถอะเราชอบ
ตอนที่1 วันแรกของนักเรียนใหม่
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมใหม่ของโรงเรียนเจ้าหญิง และเป็นวันแรกของเด็กสาวทั้งห้าคนที่ถูกเลือกเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้ ทั้งห้าคนรู้จักกันมาก่อนอยู่แล้วในฐานะเพื่อนและลูกพี่ลูกน้องและโชคดีที่ดีพวกเธอได้มากเจอกันที่นี่
“ว้าวววววววววว !! นี่หน่ะหรอ โรงเรียนเจ้าหญิง สวยสุดยอดเลยสมชื่อเจ้าหญิงจริงๆเลย เนอะๆๆทุกคนว่าไหม?” เสียงแปดหลอดที่ดูจะดูตื่นเต้นกว่าใครเพื่อนของสาวตัวเล็กนาม ทาโนะ ยูกะ เอ่ยถามเด็กสาวทั้งสี่ที่เหลือ
“สำรวมหน่อยได้มั้ยยูกะ ไม่รู้ว่าเขาเลือกคนอย่างเธอเข้ามาเรียนได้ยังไงแก่นกะโหลกซะขนาดนี้”
“แล้วทำไมหล่ะ เขายังเลือกคนปากเสียอย่างเธอเข้ามาเรียนได้เลยหนิ่ มาโดกะ แบรรรรรร่” ยูกะสวนกลับเพื่อนสาวที่สูงกว่าเธอพอควรนาม โมริยาสุ มาโดกะ ดูสวยคม เห็นนิ่งๆเนี้ยบๆแต่ปากจัด
“เอาหน่าๆอย่าทะเลาะกันเลยนะ” พี่สาวหน้าตายแต่น่ารักนาม ชิมาซากิ ฮารุกะ หรือพารูรุ เอ่ยห้ามน้องสาวทั้งสอง เธอเป็นใจดีและใจเย็นมากมักจะเคยดูแลน้องๆตลอด
“ใช่ๆดูอย่างฉันเป็นตัวอย่างสิ สวย น่ารัก เรียบร้อย สมกับเป็นคนที่ถูกเลือก วารุกี้—–♥” พี่สาวตัวร้ายจอมหลงตัวเองนาม วาตานะเบะ มิยูกิ หรือมิลกี้ พูดขึ้นพร้อมทำท่าทางน่ารักในแบบของเธอ ถึงเธอจะเป็นพี่สาวตัวร้ายที่ชอบแกล้งน้องบ้างทะเลาะกับน้องบ้างแต่เธอก็รักน้องสาวไม่แพ้พารุเลย
“ป้าหน่ะ เงียบไปเลย” สองเสียงที่กัดกันอยู่เมื่อกี้กับสามัคคีกันขัดพี่สาวจอมหลงตัวเอง
“ว่าไงนะ ไอ้เด็กปากเสีย” มิลกี้ถึงกับฉุนขาด ก่อนจะเริ่มประกาศศึกกับน้องสาวตัวดีทั้งสองคน
“เฮ้ออออออออออออ” พารุถอนหายใจเฮือกใหญ่ ดูเหมือนที่เธอห้ามไปจะไม่ได้ผล
“ว่าแต่…..เราต้องไปที่ไหนต่อหรอคะ??” สาวน้อยอีกคนพูดขึ้นหลังจากที่ดูอยู่นานนาม มัตสึอิ จูรินะ ดูเป็นสาวน้อยนักกีฬาซึ่งก็จริงเธอเก่งด้านกีฬา แต่ก็เป็นเด็กที่เรียบร้อยที่สุด แถมยังเป็นเด็กขี้อายซึ่งขัดกับมาดนักกีฬาสุดๆ
“นั่นหน่ะสิ!!!!!!” คราวนี้กลายเป็นทุกคนประสานเสียงกันยกใหญ่ เพราะตั้งแต่พวกเธอมาถึงก็ยืนทะเลาะกันอยู่หน้าโรงเรียนจนคนอื่นๆที่เดินผ่านไปมามองกันตาเดียว ยิ่งไปกว่านั้นวันนี้เป็นวันแรกของพวกเธอในโรงเรียนนี้เลยทำให้ไม่รู้ทางที่จะต้องไปที่ห้องห้องตัวเอง แถมยังไม่รู้อะไรของโรงเรียนนี้เลย นอกจากรู้ว่าเป็นโรงเรียนเจ้าหญิงที่บ่มเพาะเด็กให้จบออกมาเป็นหญิงที่สง่างามดุจเจ้าหญิง
“นี่พวกเธอตรงนั้นหน่ะ!!” เสียงสวรรค์(?)จากหญิงสาววัยกลางคนทักขึ้นก่อนที่จะเดินเข้ามาหาพวกเธอ
“ยัยป้านี่ใครอ่ะ??ท่าทางจะโหด” ยูกะกระซิบบอกมาโดกะแต่ดูเหมือนจะกระซิบดังไป…..
โป้กกก
“โอ้ย เจ็บๆมันนะเจ็บนะคะคุณมาเขกหัวหนูทำไมเนี่ย” ยูกะที่ดูเหมือนจะไม่สำนึกผิดถามคนตรงหน้า
“หือ ดูเหมือนพวกเธอจะเป็นนักเรียนกันสินะคะถึงยังไม่รู้จักครู ครูชื่อมาร์รีนะคะเป็นครูสอนมารยาทของที่นี่ แล้วทำไมพวกเธอถึงมายืนส่งเสียงดังกันหน้าโรงเรียนหล่ะคะเลดี้? ” หญิงสาววัยกลางคนพูดขึ้น ทำให้ทุกคนตกใจกันมาก
“เลดี้??”
“ครูทุกคนของที่นี่จะเรียกนักเรียนว่า เลดี้ ค่ะแล้วก็ช่วยตอบคำถามครูด้วยนะคเลดี้” ครูมาร์รีเทศน์ชุดใหญ่ดูเหมือนวันแรกที่โรงเรียนเจ้าหญิงของพวกเธอจะเริ่มได้ไม่สวยเท่าไหร่
“ค คือพวกหนูไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหนก่อนหน่ะค่ะ ครูมาร์รีพอจะช่วยพวกหนูได้มั้ยคะ?” พารุพี่สาวผู้กล้าเอ่ยขอความช่วยเหลือจากครูตรงหน้า
“ได้สิคะ ตามครูมาเลยค่ะเลดี้ แล้วช่วยตามมาด้วยความสงบด้วยนะคะไม่งั้นครูจะทำโทษพวกเธอ” ครูมาร์รีขู่เสียงเย็นทำให้สาวๆทั้งห้าชาเลยทีเดียว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่ครูมาร์รีพาทุกคนไปจัดการเรื่องเอกสารเรียบร้อยแล้วก็พาเดินดูรอบโรงเรียนพร้อมกับอธิบายส่วนต่างๆของโรงเรียนว่าไว้ใช้เรียนวิชาไหน ตึกไหนเป็นหอพักนักเรียน แถมยังอธิบายว่าระบบนักเรียนของที่นี่จะไม่เหมือนโรงเรียนอื่น จะมีเพียงสองคลาสเดียวคือ little Princess และ Princess ซึ่งนักเรียนในคลาส little Princess จะเป็นเหล่านักเรียนฝึกหัดหรือสอบไม่ผ่านนักเรียนใหม่ทุกคนต้องเข้าเรียนในคลาสนี้และต้องสอบให้ผ่านไปถึงคลาส Princess แต่การที่จะจบมาเป็นเจ้าหญิงที่สมบูรณ์แบบได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายแน่นอน และตอนนี้พวกเธอก็มาหยุดที่ตึกหอพักนักเรียน
“ที่นี่คือหอพักของพวกเธอทุกคน จะมีห้องพักให้แต่พวกเธอไม่สามารถเลือกเองได้ ทางโรงเรียนจะจัดห้องให้พวกเธอเองโดยพวกเธอจะมีรูมเมทหรือเพื่อนร่วมห้องอีกหนึ่งคนซึ่งจะเป็นคนแนะนำเธอในส่วนที่เหลือจะเรียกว่าเป็นรุ่นพี่พวกเธอก็ได้นะคะ ซึ่งรูมเมทของพวกเธอนั้นจะเรียนห้องเดียวกับพวกเธอหรือว่าง่ายๆก็คือจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพวกเธอนั่นเองนะคะเอาหล่ะวันนี้คงหมดหน้าที่ของครูแล้ว จากนี้ก็ขอให้ทุกคนมีความสุขในการใช้ชีวิตในโรงเรียนนี้นะคะ และขอความกรุณาช่วยทำตัวให้สมกับเป็นเจ้าหญิงด้วยนะคะ อ้ะนี่ค่ะคีย์การ์ดของพวกเธอ ขอให้โชคดีนะคะแล้วเจอกันวันพรุ่งนี้ในชั่วโมงเรียนนะคะเลดี้แล้วห้ามเข้าสายนะคะ” หลังจากจบการเทศน์ของรอบสอง ครูมาร์รีก็ขอตัวไปสอนในชั่วโมงต่อไปทิ้งให้ทั้งห้าคนยืนมึนอยู่หน้าตึก
“อะไรกันเนี่ย ทำไมฉันต้องแยกห้องนอนกับทุกคนด้วยหล่ะ แล้วไอ้รูมเมทบ้านนี่ก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ”มิลกี้เริ่มโวย
“เอาหน่าๆ ถ้าโชคดีเราอาจจะได้เรียนห้องเดียวก็ได้นะ”พารุปลอบใจเพื่อนสาว
“นั่นสิป้าจะบ่นทำไม บ่นไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ นี่ก็เย็นแล้วด้วยฉันเหนื่อยอ่ะ ไปที่ห้องก่อนนะ”
“รอฉันด้วยยูกะ”
“ขอตัวก่อนนะคะ”
“เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะ”
หลังที่ล่ำลากันเรียบร้อยทั้งห้าคนก็แยกย้ายโดยมุ่งหน้าไปที่ห้องของตัวเองตามเลขห้องบนคีย์การ์ด ทุกคนอยากจะรู้จักรูมเมทของตัวเอง แต่ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างบางคนและเข้าข้างบางคน
‘นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยย’
‘โชคดีจริงๆด้วยแฮะ’
🙂
—————————————————————————————
มาแล้วค่า เย้ๆๆ อาจจะสั้นไปหน่อยและในเรื่องนี้ลักษณะนิสัยของบางคนอาจจะเปลี่ยนไปนะคะ ไม่ชอบก็ขออภัยด้วยค่ะ//กราบ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ
ไว้ว่างเมื่อไหร่จะมาลงตอนที่2ให้เลยน้าาาาา //ว่างทุกวันแค่ขี้ขี้เกียจ55555555555555
คิดไว้ตั้งแต่ตอนอ่านอินโทรและ ไรท์เตอร์อิงมาจากลาฟลอร่าชิมิ เค้าเคยอ่านอยู่ ทาโนะคาแร็คเตอร์เหมือนทิวาเลย แต่คนอื่นเดาไม่ถูกง่า
หลุดมาจากล่าฟลอร่าจริงด้วย…คุณครูมาร์รี…ต่อไปไม่ใช่ว่ามีทิวาโพล่ออกมา…
ฟลอร่าคือไรไม่รู้เราไม่เคยได้ยิน//ช่างมัน
รู้อย่างเดียวปลูกบ้านรอ
คุณทาโนะ = =
เด็กจูขี้อายย!! //วิ่งหนีจู
เย้ๆๆ ในที่สุดก้ได้เห็นน้องจูลุคใหม่ๆซักที เริ่มเบื่อลุคทอมๆกวนๆละ lol
รอนะคะ น่าสนใจดี รร.เจ้าหญิง จะไหวกันมั้ยนั่น 5555555
ตั้งหน้าตั้งตารอมากค่ะ 555 ยูกะแปดหลอดเเสดงว่าปกติดี 55 พารุกับจูจังปกติสุดสินะ 55 ติดตามค่ะ ^^
เลดี้…..อุ๊ปส์
จูเคะสินะ ……
ตอนแรกนึกว่าป้าเรนะจะเดินมาด่าซะอีก /โดนป้าถีบ
จูขี้อาย.. ขี้อายมากค่ะ ขี้อายมากกกกๆ นี่ไม่ได้ประชดเลยนะ // จูโบกหัวหลุด
วันแรกก็โดนสวด แก๊บซองงง ~ (ไม่ใช่ติ่งเอ็กโซ่ เกาหลีอะไรนะแค่รู้จัก – -)
ใครจะได้ร่วมเรือนหอใช้ชีวิตกับใครหนอออ ?
ติมตามๆๆ *^*คิดไว้ตั้งแต่ตอนอ่านอินโทรและ ไรท์เตอร์อิงมาจากลาฟลอร่าชิมิ เค้าเคยอ่านอยู่ ทาโนะคาแร็คเตอร์เหมือนทิวาเลย แต่คนอื่นเดาไม่ถูกง่า
ตอนที่2 รูมเมทคนใหม่
วันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียนเจ้าหญิงมาถึงแล้วซึ่งแน่นอนว่านักเรียนทุกคนต้องเข้าเรียน และต้องมีคนที่ไม่อยากเข้าเรียนอีกเช่นกัน แต่ก็ต้องถูกเพื่อนฉุดกระชากลากถูกให้เข้าเรียนก่อนที่จะโดนทำโทษกันซะหมด โดยเฉพาะชั่วโมงเรียนของครูมาร์รีที่ใครๆก็เกรงกลัว ซึ่งเป็นคาบก่อนกินข้าวทำไมเกิดเสียงโอดโอยขึ้น
“โอ้ยยยยยยย น่าเบื่อเมื่อไหร่เจ๊แกจะสอนจบซะทีฉันหิวข้าว”เสียงสุดเซ็งของสาวหน้าหล่อนาม ยามาโมโตะ ซายากะหรือซายาเน่ เอ่ยถามเพื่อนข้างๆซึ่งสิ่งที่ตามาก็คือ
โป้กกกกก
“กรุณาให้เกียรติครูผู้สอนหน่อยค่ะเลดี้ และนี่ห้องเรียนนะคะไม่ใช่ห้องพักกรุณาอย่านอน”หลังจากเจอท่าไม้ตายสายไมค์เด้งดึ๋งของครูมาร์รีไปเรียบร้อยซายากะถึงกับกลายเป็นสาวน้อยน่ารักแสนเรียบร้อยทันที
.
.
.
.
.
.
.
พักกลางวัน
“โอ้ยยยยยยย เจ็บเบาๆดิ่ว่ะยุย”ซายากะโว่ยใส่ โยโกยามะ ยุย นักเรียนจากเกียวโต ผู้จริงจังแต่ติดกวนนิดๆที่กำลังเอาน้ำแข็งมาประคบหัวให้ซายากะ
“มันน่ามั้ยหล่ะ แกทำตัวเองนะไอ้เน่”
“แล้วพวกพี่จะกินอะไรกัน เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้”เสียง มุโต้ โทมุ นักเรียนดีเด่นเก่งรอบด้านผู้สุขุม เอ่ยถามรุ่นพี่ทั้งสอง
“เมล่อนปังกับนมกับนมสดก็ได้ ง่ายดี”ซายากะพูดก่อนหัดไปถามยุย
“อืมๆฉันด้วย”ยุยตอบก่อนจะประคบน้ำแข็งให้ซายากะต่อ
“โอเคๆ……..ว่าแต่นัตสึกับพี่เรนะหล่ะ?”โทมุถามพร้อมมองหา มัตสึโอกะ นัตสึมิ และ มัตสึอิ เรนะ คู่หูเจ้าแม่ฮาเร็มรักเด็ก
“จะไปไหนได้หล่ะนอกจากจีบเด็ก”ยุยบอกอย่างเอือมๆเพราะชินกับคู่หูคู่นี้แล้ว
“เห้ยๆพี่เรนะ น้องคนนั้นน่ารักว่ะ ฉันขอนะพี่”พูดจบนัตสึก็ทำท่าจะเดินไปเขมือนเด็กน้อยคนนั้น
“หยุดเลย คนนี้ของฉัน”เรนะพูดพลางดึงคอเสื้ออีกคน
“โห้ยยพี่ฉันเห็นก่อนนะ ของฉันดิ่”
“ไม่มีทาง”
“พี่เรนะ นัตสึ จะกินมั้ยข้าวหน่ะ”โทมุถามเจ้าแม่ฮาเร็มทั้งสอง
“กินจ้า”แล้วก็หายวับไปอย่างเร็ว
.
.
.
.
.
.
.
โต๊ะกินข้าว
“เออยุยรูมเมทแกก็เรียนจบแล้วหนิ่ใช่ป่ะ?”ซายากะถามยุยเพราะตอนนี้ห้องของพวกเธอว่างหนึ่งเตียง
“ไม่ใช่แค่พี่ยุยหรอก ห้องพวกฉันก็ว่างแล้วนะ แล้วพี่เรนะหล่ะ”นัตสึพูดเองเสร็จสับ
“อื้อ ใอ่ๆ”เรนะที่เคี้ยวเมล่อนปังของโปรดอยู่ในปากตอบออกมาทั้งอย่างนั้น
“กินให้มันดีๆหน่อยพี่เรนะ อ้อดูเหมือนวันนี้จะมีเด็กใหม่มาห้าคนนะรูมเมทคนใหม่หน่ะ”โทมุที่บ่นเรนะเสร็จก็หันมาบอกข้อมูลใหม่
“แล้วเด็กใหม่ที่ว่านี่เป็นไง?น่ารักป่ะ?”
“มีเด็กๆป่ะ?”
“พอเลยๆฉันรู้มาแค่นี้แหละ ที่เหลือก็รอตอนที่รูมเมทมาสิ ทำตัวเป็นรูมเมทที่ดีด้วยหล่ะ”
“ค่า”
หลังชั่วโมงเรียนสุดท้ายจบลงทั้งห้าคนก็รีบไปจัดการจัดห้องของตัวเพื่อรอรับเหยื่อรายใหม่(?)และเวลาที่รอคอยก็มาถึง
และแล้วเมื่อประตูห้องถูกเปิดก็พบกับ……….
🙂
———————————————————————————————————————–
ตอนที่2มาแล้วค่าาาา ตอนนี้เปิดตัวเจ้าชายทั้ง5(?)
อาจจะสั้นไปหน่อยขอโทษนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
ตอกเสาเข็มรอ…//โป้ก!! -มาเขกหัวมั้ยเนี้ย!!
ปล.เรื่องไหนมีเด็กเค้าสิงยุเรื่องนั่นแหล่ะ